- yandırmaq
- yakmak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yandırmaq
Look at other dictionaries:
yandırmaq — f. 1. Yanmağına səbəb olmaq; alışdırmaq. Lampanı yandırmaq. Kibrit yandırmaq. İşığı yandırmaq. Fənər yandırmaq. – <Xudayar bəy:> Zəhmət olmasa, bir ispiçkə çək, bu qovu yandırım. C. M.. Əhməd aralıq peçini yandırdı. M. C.. // Məc. mənada.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaxıb-yandırmaq — f. 1. Bərk yandırmaq. Qızmar günəş üz gözümüzü yaxıbyandırır. – Cəhənnəm alovu kimi insanı yaxıb yandıran Tehran istisinə dözmək hünərdir. M. İ.. 2. məc. Mənən incitmək, qəlbə əzab vermək, ürəyi incitmək, yandırıb yaxmaq, bərk acıtmaq. Onun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yandırılmaq — «Yandırmaq»dan məch. De, bəlkə də od içində bu gecə yarı; Söndürürsən yandırılmış bir xanimanı. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yandırma — «Yandırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ata — is. 1. Övladı olan kişi; dədə. Doğma ata. Ögey ata. Bu uşaq lap atasına oxşayır. – Ata olmayan, ata qədrini bilməz. (Ata. sözü). 2. məc. Bir nəzəriyyənin, məsələnin və s. nin banisi; rəhbər, yolgöstərən. M. F. Axundzadə Azərbaycan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dədə — is. 1. Ata. Dədə görməyib, elə bilir ki, Şaqqulu da bir dədədir. (Ata. sözü). <Qurban:> Dədəm öldü, mən də qaldım on altı on yeddi yaşında. Ə. H.. Dədəmin övladı olmamağına görə nəzir eyləyir ki, bir qızım olsun, seyidə verim. Ç.. // Ataya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vağ — I (Meğri) kömür yandırmaq üçün qazılan yer, çala. – Ə, na yeka vağ qazeysan ◊ Vağ basmax – kömür yandırmaq. – Eranda kasıp küsibin peşəsi vağ basmaxdı II (Sabirabad) arıq III (Şəki) kobud ipək. – Vağ çıxar baramadan olur IV (Ağcabədi) avara, boş… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
büryan — sif. <fars.> Odda qovrulan (qovrulmuş), odda yanan (yanmış). Büryan eyləmək (etmək) – 1) odda yandırmaq, qovurmaq; 2) məc. kabab eləmək, yandırmaq. Ayrılıqdan yar mənim bağrımı büryan eylədi; Özünü bir yana saldı, məni bir yan eylədi. Nəs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ciyər — ağ ciyər anat. – insan və onurğalı heyvanlarda döş qəfəsində yerləşən tənəffüs orqanı (bu mənada adətən ciyər şəklində işlənir). Həkim Həsənin ciyərində kiçik bir ləkə olduğunu söylədi. Ç.. <Heydərqulunun> kürəyindən dəyən güllə sol… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
